สุทธ–, สุทธ์ หมายถึง ว. หมดจด, สะอาด; ล้วน, แท้. (ป.).
ว. หมดจด, สะอาด; ล้วน, แท้. (ป.).
น. ชื่อพรหมโลกซึ่งเป็นที่ที่พระอนาคามีไปเกิด. (ป.).
ดู สุทธ–, สุทธ์.
[สุดทิ] ว. แท้ ๆ, ล้วน ๆ, เช่น กาแฟขวดนี้น้ำหนักสุทธิ ๑๐๐ กรัม.(ป.; ส. ศุทฺธิ).
[–ทัด] ว. สวย, งดงาม, น่าดู. (ส. สุทรฺศน; ป. สุทสฺสน).
[–ทัด] ว. สวย, งดงาม, น่าดู. (ส. สุทรฺศน; ป. สุทสฺสน).
[–ทัดสะนะ] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๔ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป. สุทสฺสน; ส. สุทรฺศน).(ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).